راز آفرینش

راز آفرینش

انسان موجودی است دارای تفکر و عقل و این صفات و ویژگی ها او را از تمام موجودات تمّیز داده است و همیشه در حال فکر کردن و سوال و جواب از خود است و اگر نتواند جواب سوال ها را درون خود پیدا کند با تحقیق و تفحص در عالم و همنشینی با عالمان سعی در بدست آوردن پاسخ سوال های خود را دارد. مهمترین و یا از اولین سوال هایی که انسان همیشه با آن در کش و قوس است این است که: از کجا آمده؟ چرا آمده؟ به کجا می رود؟ چه کسی او را آورده و یا خلق نموده و خالق هستی کیست؟

و به قول ملای رومی:

- از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟ 

- به کجا می روم؟آخر ننمایی وطنم

و لازمه دانستن جواب سوالات بالا این است که چه کسی مسبب آمدن او است. یعنی خالق و پدیدآورنده او کیست؟ و فطرت خداجویی که در او می باشد او را به سوی خالق خویش می برد. و اینکه این خالق به چه هدف و منظور او را خلق نموده است و از چه چیز خلق شده و یا چه نیرویی در آن نهفته که باعث حرکت و تفکر و تعقل اوست. و برای یافتن جواب این سوالات در اندیشه و تکاپو می باشد. و خیلی وقت ها دچار اشتباه می‌شود و راه را از بیراهه تشخیص نمی‌دهد و دچار گمراهی شده نه تنها جواب درست را نمی یابد و خالق خود را نمی‌یابد بلکه خود را هم گم می کند.

من هم مانند همه انسانهای دیگر به دنبال جواب سوالات خود بودم و هستم و سعی کردم با خیلی ها از جمله فرقه های متعدد به بحث و گفتگو بنشینیم و کتاب های زیادی مطالعه و با خیلی از اشخاص که دارای معلومات بودند گفتگو کنم تا بتوانم به جواب سوال هایم برسم و در طی سالیان دراز به این نتیجه رسیدم که بهترین راهنما،  پیامبران و ائمه هستند و علمای بزرگ دینی و بهترین آدرس همان کتابهای مقدس مخصوصا قرآن کریم می باشد و اگر انسان قرآن را بخواند و بفهمد و درک و به آن عمل نماید همیشه سعادتمند است و بهترین و سریع ترین راه رسیدن به کمال و غایت همه موجودات عالم که همان خدای توانا و قادر می باشد،  همین کتاب عظیم،  قرآن کریم است.

البته شاید خوانندگان فهیم بگویند که این را همه می دانند اما به نظر من دانستن کافی نیست بلکه انسان باید ایمان بیاورد و با تمام وجود آن را درک نماید و به آن عمل کند. سعی کردم در این کتاب بیشتر به بعد روحی انسان اشاره نمایم. البته به جسم هم به طور جزئی پرداخته‌ام زیرا جسم مرکب روح می‌باشد و حائز اهمیت است. در اصل باید به شناخت خود بپردازیم و خود را بشناسیم زیرا لازمه خداشناسی خودشناسی است.